top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverAnouck Stessens

De eerste dagen op Afrikaanse bodem

Bijgewerkt op: 22 feb. 2019

Met een beetje uitstel is hier een nieuwe blogpost over de eerste dagen hier in Bellville, Kaapstad.

Zondag 10/02

Iets meer dan een week geleden (zondag 10/02), vertrok ik richting Zuid-Afrika. De dag begon ik al meteen met de verwachte traantjes. Tot die zondag was het besef dat ik voor 3 maanden ver weg van familie en vrienden zou zitten nog niet echt daar. Zondag ochtend echter, kwam dit besef er wel en kon ik de tranen dus al niet meer bedwingen. Eens die eerste traantjes er waren, stopten ze ook bijna niet meer. Afscheid nemen van iedereen was erg moeilijk en ik mis hen nog elke dag!

We mochten maximum 23kg ruimbagage meenemen op het vliegtuig...

Check ✔️😅
Check ✔️😅


























Onze drie vluchten waren lang en vermoeiend. Zeker de vlucht naar Johannesburg. We waren blij dat we een nachtvlucht hadden zodat we niet 11 uur wakker op het vliegtuig zouden moeten zitten, maar veel slaap hebben we uiteindelijk niet gezien... Op de volgende vlucht (richting Kaapstad) vielen Robin en ik dan ook meteen in slaap en waren we dus zo daar.

Afscheid van de andere meisjes die naar Venda gingen
Afscheid van de andere meisjes die naar Venda gingen

Maandag 11/02

Om 11u35 landden we in Kaapstad. We werden opgewacht door een chauffeur van de universiteit waar we zouden verblijven en hij bracht ons naar CPUT.

De chauffeur stond ons op te wachten met dit bordje... Voelde meteen welkom!
De chauffeur stond ons op te wachten met dit bordje... Voelde me meteen welkom!













Eenmaal aangekomen op de campus bracht Mums ons naar ons appartementje waar Justine ons al op stond te wachten. Het appartement was wel meteen al even schrikken: het is niet zo groot, leeg, niet erg comfortabel en helemaal niet zo proper. Het eerste wat we deden was dan ook POETSEN. Maar echt ALLES. Bestek en ander eetgerief is aanwezig, maar echt net genoeg voor ons drietjes zodat we dus bijna elke keer als we iets eten of drinken moeten afwassen. Na het poetsen, hebben we onze koffers uitgepakt.

Justine vertelde ons dat de stroom hier geregeld zou uitvallen, soms zelfs meerdere keren per dag voor een paar uur. Er is een schema opgesteld met de verschillende stadia waarin Kaapstad zich kan bevinden, de verschillende gebieden en de tijdstippen waarop de stroom zou uitvallen in een bepaald gebied (http://www.capetown.gov.za/Family%20and%20home/residential-utility-services/residential-electricity-services/load-shedding-and-outages#section-docs) (http://resource.capetown.gov.za/documentcentre/Documents/Maps%20and%20statistics/Loadshedding_All_Areas_Schedule_and_Map.pdf). Het uitschakelen van de stroom is om te besparen voor de winter. We moeten dus elke dag de website (http://www.capetown.gov.za/), Facebookpagina of Twitterpagina van Kaapstad bekijken om te weten in welk stadium we zitten en wanneer de stroom dus zal uitvallen. Dat is natuurlijk erg vervelend... Ondertussen (dinsdag 19/02) hebben we wel al een paar dagen geen stroomuitval meer gehad. Daarna ontmoetten we de andere 3 Belgische meisjes: Yasmien, Marie en Jade. Hun appartementje is 3 kamers verder van het onze. 's Avonds hebben we ook bij hen gekookt zodat we allemaal samen konden eten. Op het menu: pasta pesto met kip. Nadien viel de stroom uit voor een paar uur. We besloten dan maar om een wandeling te gaan maken over de campus in het donker. Heel gezellig! Na onze avondwandeling begon ik aan mijn dagelijkse Skypesessie met het thuisfront.


Dinsdag 12/02

Dinsdag hebben we eerst uitgeslapen, wat echt nodig was na onze lange vlucht van de vorige dag. Om 12 uur moesten we terug naar de luchthaven om onze huurauto op te halen. Omdat we dus nog geen auto hadden, bestelden we een Uber met de app. Super handig! Na een heel geregel aan het autoverhuurbedrijf kregen we onze Volkswagen Polo mee. Daar waren we heel tevreden mee. En dan was het zover: links rijden... Nu ja... Robin toch. Justine en ik zijn te jong om zonder extra (dure!!!) under-age verzekering te mogen rijden hier.

Met onze gloednieuwe huurauto gingen we dan ook maar meteen boodschappen doen in de Spar die nog geen 5 minuutjes van onze campus ligt. Tijdens het winkelen viel opeens de stroom overal uit... Iedereen stond in het donker en haalde hun zaklampjes al boven. Gelukkig heeft de winkel een noodgenerator en ging het licht na enkele seconden weer aan. Toen we buiten kwamen, kwam er een man in een fluovest op ons af. Hij nam meteen onze kar over, reed er mee naar onze auto, hielp ons met de boodschappen overladen en begeleidde ons om uit de parkeerplaats te rijden. Super vreemde ervaring! En dat doen ze dus elke keer hier.

Eerste keer boodschappen doen

Hulp bij het winkelen

Die namiddag kwam er nog een nieuwe internationale student aan: Younas, een jongen uit Duitsland. Het is hier de gewoonte om nieuwe mensen op te vangen en dus gingen we ook meteen op Younas' deur kloppen om hem te verwelkomen. 's Avonds nodigden we hem ook uit om bij ons mee te komen eten. Nog snel voor de stroom uit viel, kookten we een maaltijd die we dan in het donker samen hebben gegeten. Dat had ook zijn charmes...

Later op de avond hoorden we opeens geklop op onze deur. Enkele studenten van onze residentie (post-graduates) kwamen ons verwelkomen en ontmoeten. Ook de meisjes van verderop in de gang kwamen naar ons appartementje. Die avond hebben we de hele avond nog kaartspelletjes gespeeld in het donker met al onze nieuwe vrienden.


Woensdag 13/02

Deze dag zijn Justine, Robin en ik met een hoop nieuwe vrienden van onze residentie Sosthène (aka Sossy), Clement, Fidele, Younas, Anissa en Loren). We gingen eerst op zoek naar een extra short voor mij. Compleet onverwachts wilden de jongens super graag helpen. Ze stelden verschillende winkels voor, lieten mogelijkheden zien en hielpen me echt met kiezen. Nadien gingen we naar de 'Clicks' (= zoals de Kruidvat) en naar de 'Pick n Pay'. Dat is een vele grotere winkel dan de spar en daar konden we dus ook veel meer vinden waaronder GEWOON BROOD. Geen dikke, voorverpakte sneeën in een plastic zak, maar echt, VERS brood! Zo gelukkig was ik! Het vreemde hier in Afrika is wel dat het vers brood en (vaak ook de kaas e.d.) niet gesneden zijn. We moeten dus thuis alles zelf met een keukenmes snijden.

Na het winkelen zijn we met z'n allen iets gaan eten in een restaurant in het winkelcentrum. Clement zei ons dat men in Afrika altijd iets speciaals doet op restaurant als iemand jarig was. Wij waren natuurlijk super benieuwd en beslisten dus dat het Fidele's verjaardag was die dag. Opeens hoorden we Griekse muziek en kwam al het personeel al klappend op de muziek naar onze tafel (zie filmpje).


Na een gezellig dagje in het winkelcentrum, keerden we terug naar huis. Iedereen ging zich even opfrissen en kwam dan weer naar ons om nog wat te kaarten.


Donderdag 14/02

Donderdag hadden we voor de verandering nog maar eens uitgeslapen. Het was die dag súper warm, dus besloten we om eens op zoek te gaan naar het zwembad op onze campus. Wat wel opviel daar aan het zwembad was dat bijna iedereen in hun gewone kleren zwom en dat er niet veel mensen ook echt daadwerkelijk konden zwemmen. Velen van hen kwamen dan ook echt aan ons vragen om het te leren zwemmen toen ze ons het zagen doen. Aangezien Justine sportleerkracht is, vond ze het wel tof om zwemles te geven aan Sosthène, één van onze vrienden. Al snel groeide het aantal leerlingen in 'het klasje' van 1 naar 2 naar 4 naar 5... Allemaal wilden ze leren zwemmen. Dat lukte niet altijd even goed en leidde dan ook soms tot hilarische taferelen. Gelukkig konden ze er zelf ook mee lachen.

Dagje relaxen aan het zwembad

Omdat het Valentijn was, gingen we 's avonds bij de andere Belgische meisjes samen pannenkoeken eten. Heel gezellig! En zoals elke avond kwamen ook onze lokale vrienden weer even op bezoek.


Vrijdag 15/02

Dit had normaal gezien onze eerste stagedag moeten zijn, maar onze stagementor leek wel van de aardbol verdwenen... Aangezien we dus niets gehoord hadden over stage, besloten we deze dag ook aan het zwembad door te brengen. Na het zwemmen zijn we nog wat gaan poolen in onze residentie. daar stelden de jongens voor om naar het Casino te gaan. We maakten ons klaar en vertrokken richting het 'GrandWest Casino'. Daar was vanalles te beleven! We zijn gaan lazer shooten, bowlen, hebben arcadespelletjes gedaan en zijn nadien iets gaan drinken bij een beetje live muziek. Een TOPavond was dat!



Zaterdag 16/02

Zaterdag wilden we de Lion's Head gaan beklimmen. We pikten nog een ander Belgisch meisje (dat in Blouwberg verblijf) op en reden richting Lion's Head. Eenmaal aangekomen bleek het wandelpad gesloten te zijn door een brand die er enkele geleden was. Alles zag er ook zwart van de assen en je kon de hittegolven nog zien boven de droge grond. We besloten dan maar om (vlakbij) naar Signal Hill te gaan. Na een mooie wandeling met een spectaculair uitzicht over Kaapstad, gingen we verder naar Waterfront. Daar hebben we een beetje rondgewandeld en zijn we wat gaan eten in een grillrestaurant. Super lekker!


Zondag 17/02

Zondag ontmoetten we dan eindelijk Felicity, ons contactpersoon hier in Zuid-Afrika. Ze toonde ons, samen met haar man en kleindochter, de weg naar ons stageschooltje. De school ligt vlak langs een van de townships van Zuid-Afrika. Daarom adviseerde Felicity's man ons ook dat we onze ramen en deuren op slot moesten houden en dat we onderweg nergens moesten uitstappen. We zijn heel even het schooltje binnen geweest, maar veel konden we nog niet zien omdat het zondag was en alles goed afgesloten was.


Eenmaal terug op de campus kregen we bezoek van een studente, Jenna, die hier 3 jaar geleden stage heeft gelopen en momenteel in Kaapstad woont en werkt. We hebben samen wat gedronken en ze nodigde ons allemaal uit om de volgende zondag bij haar in Blouberg naar haar braai (= soort barbecue) te komen. Meer daarover dus in een volgende post.

Nadien hebben Robin en ik nog even aan onze schoolopdrachten rond remedial teaching gewerkt. Wel maar tot 17u want dan hadden Justine en Fidele (een jongen van de residentie) een verrassing voor ons gepland. Spannend! Na een hele dag proberen los te frutselen wat de verrassing zou zijn, werd het 's avonds net voor vertrek duidelijk: we gingen naar een (protestantse) kerk. Wat een belevenis! Het was natuurlijk niet hetzelfde als in België, maar zelfs ook totaal niet wat ik me had voorgesteld... Bij het aankomen met de bus werden we op de parking al meteen hartelijk onthaald door een bende vrolijke kerkgangers. Binnen was er een massa volk, net alsof we stonden aan te schuiven bij een concert van een bekende zanger of zangeres. De dienst begon met een muzikaal optreden met zang, drums, elektrische gitaren etc. Ook stond er een hele cameraploeg klaar om alles op te nemen om later opnieuw te kunnen kijken. Zoals ik al zei dus: nét een concert!



Zo, dat was het weer voor deze week. Tot en volgende blogpost!


- Anouck

357 weergaven2 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page