Anouck Stessens
- 1 mei 2019
- 11 minuten om te lezen

Week 9: Al twee maanden in Zuid-Afrika

De tijd vlieg! Al twee maanden in het prachtige Zuid-Afrika.

Maandag 08/04

Op maandag liep onze wekker naar gewoonte weer lekker vroeg af. Om 6u30 om precies te zijn. Tijd voor school. Als eerste stond onze les wiskunde op het programma. En de leerlingen waren zó stil! Wauw! We waren echt trots op hen! Dat mooie liedje was echter van korte duur... Aan het einde van de wiskundeles (na een uurtje - anderhalf uurtje) moesten de boeken weer worden opgehaald en nieuwe uitgedeeld. Gedaan met de stilte. Robin deed even een oefening met hen waarbij ze moesten bewegen, maar dat had helaas niet veel resultaat. Tijdens de les Engels (over het weer) was het ook de hele tijd rumoerig. Ook hadden we een leerling die opeens recht vloog en echt iemand wou gaan slaan... Robin heeft hem even apart genomen buiten de klas, terwijl ik verder les gaf, en heeft het probleem opgelost. Wat was nu het probleem? Iemand had zijn potlood gestolen...

Aan het einde van de les mochten de leerlingen zelf een weerbericht presenteren voor de klas als een echte weerman of -vrouw. Super leuk! We projecteerden een lege landkaart op het bord en tekenden er verschillende symbolen in. Dan mocht een leerling naar voor komen en het weerbericht presenteren. De leerlingen vonden het GE-WEL-DIG! Ze waren súper trots op hun eigen presentatie en de anderen vonden het super tof om hun klasgenootjes bezig te zien. Bekijk zeker even de filmpjes (*smelt*)!

Na de pauze hielpen Robin en ik Justine met haar lessen LO. Het thema deze week: hockey. Als eerste hadden we een klas van de 7de graad waar een paar van onze remedial leerlingen in zitten. Vandaag was geen goeie dag voor de Belgische leerkrachten... Ook deze klas luisterde niet goed vandaag. Er was zelfs een leerling die met zijn hockeystick tegen stenen zat te slaan in plaats van tegen de bal en andere kinderen begon te slaan. Na een paar waarschuwingen, stuurden we hem terug naar de klas.

De volgende les LO was aan een klas van de 4de graad. Het was een klasje dat we voor de eerste keer hadden dus we kenden hen ook nog niet. Toen ik ze uit hun lokaal ging halen, waren ze dus ook mega enthousiast om mee te mogen komen voor een les sport. Ites te enthousiast eigenlijk... Ze begonnen te roepen en te tieren en werden maar niet stil. Ik zei hen dat we niet naar buiten zouden gaan tot ze mooi en volledig stil in de rij stonden. Ik liet hen ook weten dat hoe langer het duurde, hoe meer tijd ze van hun LO les verspilden (die maar een uur duurt). Dat vonden ze dan wel erg en besloten om stil te zijn. We gingen muisstil naar buiten, maar ook in deze klas bleef dat niet duren. Tijdens de les luisterden ze helemaal niet goed naar Justine. Sommigen besloten gewoon even zelf om met z'n vijven naar het toilet te vertrekken zonder het eerst te vragen. Toen we ze terug riepen (omdat de les nog maar 10 minuten duurde) gingen er nadien toch nog twee van hen gewoon door... Wanneer ze terug kwamen hebben we hen dan ook gestraft. Ze mochten niet meer mee oen et de leuke spelletjes en moesten dan maar langs de kant zitten kijken naar de anderen. Aan het einde van de les riepen we even iedereen bij elkaar,, zetten we ons neer en herhaalden we de afspraken nog een keer.

Na het middageten leek het ons leuk om elkaars lesvoorbereidingen van in België eens te bekijken. We studeren en geven namelijk alle drie andere vakken: Justine LO, Robin godsdienst en geschiedenis en ik aardrijkskunde en Engels. Na het bekijken en bespreken van elkaars lesvoorbereidingen, begonnen Robin en ik aan onze voorbereidingen voor onze remedial teaching sessies van deze week. Ook stelden we al een planning op voor de komende weken zodat we een rode draad hadden.

Back in Belgium, was er een verjaardagsfeestje aan de gang voor mijn jongste broertje. Hij werd 11 jaar. Heel de familie was dus daar en dat leek me een ideaal moment om eens even te videochatten. Eerst mijn broertje een gelukkige verjaardag wensen en dan de gsm langs iedereen even laten passeren. Zo had ik hen ook nog eens gezien. Kei leuk! (Papa, Evi, Diégo, Colt, Stef, Loes, Bram, Id, vake en Marie-Jeanne: mis jullie en zie jullie snel weer!)

Dinsdag 09/04

Hoewel het dinsdag ochtend zee slecht weer was, had ik het gigantisch warm! Justine was die dag ook ziek, dus misschien dat het daar aan lag... Hoewel ze zich niet 100 procent voelde, ging ze toch mee naar school. Van 8u tot 11u45 hadden we onze sessies remedial teaching. Vandaag herhaalden we het alfabet, leerden we de leerlingen het verschil tussen hoofdletters (capital letters) en kleine letters (lower-case letters) en legden we uit wanneer ze welke moest gebruiken. Ook zeker nodig van dat nog een keer duidelijk met hen te bespreken bleek uit de instaptesten van een paar weken geleden. Daarna gingen we aan de slag met de THRASSword picture sheets. Dat zijn een hele hoop woorden met bijhorende prenten. In elk woord staat het belangrijkste grafeem vetgedrukt. We leerden de leerlingen de woorden lezen. Eerst lazen we ze zelf voor. Daarna lazen de leerlingen de woorden zelf terwijl ze ook de prentjes mochten zien. Dan bedekten we de prenten en moesten de leerlingen het woord zo lezen. Nadien bedekten we de woorden en moesten de leerlingen ze correct opschrijven in hun schrift. Nadien namen we de grote THRASSkaart erbij. Daarop staat uitgelegd hoe je eenzelfde klank op verschillende manieren kan schrijven, maar toch hetzelfde moet uitspreken Om de les leuk te eindigen, speelden we een spelletje memory met de THRASSwoorden en -prenten. Dat vonden de leerlingen weer super leuk!

De les LO van vandaag misten we doordat die gelijk viel met onze remediëringssessies.

Na het middageten, om 13u15, was het tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Justine's zus Laura zou vandaag namelijk aankomen. Na een lange tijd wachten en een blij weerzien reden we meteen door naar de winkel om inkopen te doen met onze nieuwe gast. Dat was niet ons slimste idee... De auto zat al volgeladen met vier mensen en drie koffers én dan moesten al onze boodschappen er ook nog bij! Bovendien moesten we dat op de residentie ook allemaal nog twee verdiepingen omhoog sleuren ook. Gelukkig kwam gentleman Younas ons helpen met de koffers.

Nadat Robin en ik onze lessen voor morgen voorbereid hadden en ik klaar was met het invullen van Justine's super tof vriendenboekje, reden we door naar McDonald's in Belhar. Onze pas gearriveerde gast mocht namelijk het avondeten kiezen vandaag. Laura wou natuurlijk ook wel genieten van de lekker goedkope McDonald's hier. Daar had ze al lang naar uitgekeken! MET Belgische mayonaise weliswaar!

Woensdag 10/04

De wiskundeles van vandaag was een herhalingsles. Om het een beetje leuker te maken (en ook omdat de leerkrachten van de overheid extra aandacht moesten besteden aan groepswerk) richtten Robin en ik een hoekenwerk in. De leerlingen moesten in elke hoek in groep een paar wiskundeoefeningen oplossen. Na een bepaalde tijd lieten we een wekker aflopen en kregen de leerlingen de verbetersleutel. Voordien hadden Robin en ik best we schrik om een hoekenwerk te doen. Het is namelijk zo'n grote klas! Je hebt enorm veel leerlingen die op een (zeer nodige) FLUISTERTOON met elkaar moeten samenwerken en van hoek tot hoek moeten bewegen... Dat leek ons dus wel echt een hele opgave, maar we besloten het toch een kans te geven. Met de nodige afspraken vooraf en een goed klasmanagement tijdens het groepswerk is het echt veel beter meegevallen dan we voordien dachten! Niet dat het niet vermoeiend was uiteraard met zo veel leerlingen. Maar, ze hebben ons aangenaam verrast en dat hebben we hen ook zeker laten weten. Ook de les Engels het volgende uur verliep vlotjes en zonder te veel kabaal.

Tot op een gegeven moment... Iemand had Pike's geld gestolen. We besloten hen binnen te houden tijdens de pauze tot de situatie opgelost was. Helaas wou niemand opbiechten wie het was, zelfs niet nadat we hen meerdere kansen hadden gegeven om het ons (anoniem) te vertellen. We haalden de vaste leerkracht van onze klas er bij die op haar beurt een mannelijke leerkracht ging halen om samen alle kinderen te fouilleren. Ook moesten alle leerlingen hun boekentas uitladen om te controleren. Jammer genoeg werd het geld niet gevonden... We weten dus ook niet of het echt door iemand gestolen was of dat de leerling het geld zelf kwijt had gespeeld of niet eens meegekregen had.

Na onze lessen wachtten Robin en ik op Justine en haar zus om een les LO te geven. Tijdens de wachttijd wilden Robin en ik verder werken aan onze bachelorproef, maar het internet op school bleek niet te werken. Ook kwamen vandaag de andere Belgische meisjes, Jade, Marie en Yasmien, met hun familie en vrienden naar ons schooltje kijken. We lieten hen meedoen met de les LO wat de leerlingen dus absoluut GEWELDIG vonden! Na de leuke les LO gaven we hen een korte rondleiding doorheen de school en ontmoetten ze onze erg vriendelijke directeur.

Nadien reden we terug naar de campus om een 'Gatsby' te eten in het restaurant. Een Gatsby is een Zuid-Afrikaans, lang broodje dat in vier delen wordt gesneden. Je kan het delen of helemaal zelf (proberen) op te eten. Het broodje kan gevuld worden met verschillende ingrediënten naar keuze. Wel zitten er altijd frieten bij tussen. Zoals je op de foto's kan zien zijn de broodjes best wel rijkelijk gevuld om het zo te zeggen.

's Avonds hadden we gepland om naar de Open Air Cinema in Kirstenbosch te gaan. Met een groep van ongeveer 19 man gingen we 'The Greatest Showman' kijken. We kregen elk een stoeltje en een dekentje en zochten een leuke plek uit om allemaal samen te zitten. Voordien stopten we nog snel in de winkel om wat hapjes en drankjes mee te nemen voor tijdens de film. Het was weer een zéér gezellige avond hier in Kaapstad!

Donderdag 11/04

Donderdag stond voor de sessies remedial teaching hetzelfde op het programma als dinsdag. Het enige verschil was dat we nu de iets sterkere groepen hadden en de oefeningen dus wat moeilijker of anders konden maken. Ook hier herhaalden we dus het alfabet, besproken we de hoofd- en kleine letters, de THRASSwoorden en -afbeeldingen en speelden we memory.

Tussen onze sessies remediëring en de les LO hadden we wat vrije tijd. Justine en haar zus hadden het idee om te gaan lunchen bij Limnos Bakers, die super toffe bakkerij. Dat is dus wat we deden. Na het eten, toen we terug naar school reden, hoorden we opeens een klap. Ik dacht eerst dat het een steen was die de auto raakte, maar toen ik door het raam keek, zag ik dat de spiegel ingeklapt was en dat het glas weg was. We waren blijkbaar tegen de vrachtwagen naast ons gereden met onze spiegel. We checkten onze auto en de vrachtwagen voor schade. Aan de vrachtwagen was niets te zien en aan Justine's auto was dus enkel de spiegel kapot. We belden meteen de verzekering en na school ging Justine haar auto wisselen. Ook zij had nu dus een andere auto.

Eenmaal thuis vulden Robin en ik het papier van de campussecurity in omtrent onze wieldoppen en brachten we het terug binnen. Benieuwd wat ze er mee gaan doen..

Na het voorbereiden van onze lessen voor morgen, reden Robin, Sosthène en ik naar Waterfront om er wat te shoppen en inspiratie op te doen voor souvenirs. Er waren écht chique dingen te zien zoals dieren op ware grote helemaal gemaakt uit ijzerdraad en pareltjes. Ook kocht ik nog wat airtime voor mezelf want die vlieg er hier echt door sinds ze gewerkt hebben aan het internet op de campus en de wifihotspots via de laptop niet meer werken...

Vrijdag 12/04

Vrijdag ging de les wiskunde over breuken. Toch niet simpel voor de leerlingen. We gebruikten voorbeelden zoals taarten, pizza's, chocoladerepen enzovoort om het hen uit te leggen en zochten ook enkele leuke extra oefeningen die niet in hun boek stonden zoals een raadsel. De oefening begon met de vraag: "Why are all policemen so strong?". Onder de vraag stonden lijntjes getrokken (zoals bij galgje) die aangaven hoeveel letters er moesten komen. Onder elk lijntje stond een breuk. Verder stonden er op de pagina ook figuren waarvan enkele delen ingekleurd waren. Daaronder stond dan een letter. Wat moesten de leerlingen nu doen? Ze moesten elke breuk zoeken tussen de figuren. Als ze het juiste figuur vonden, vonden ze ook de bijhorende letter die ze dan konden invullen op de lijntjes. Als ze alle breuken juist hadden, vormden de bijhorende letters een zin. Die zin was dan het antwoord op de vraag bovenaan hun pagina. Na de wiskundeles gaven we zoals gewoonlijk een les Engels. Omdat het vrijdag was moesten de leerlingen iets schrijven (want dat moet elke vrijdag). Vandaag maakten ze een weerkaart en schreven ze een eigen weerbericht. Tijdens de les moest ook weer de helft van de klas naar het computerlab.

Na school reden we naar Kaapstad centrum en gingen we eten bij 'Brownies and downies', een leuke zaak met mensen met een intellectuele beperking. Ons eten werd dus gemaakt door mensen met het syndroom van down. Heel lekker! En een super toffe zaak!

Terug thuis deden we niet zo veel meer. We aten onze take away brownies op, babbelden nog wat, werkten aan onze blogs en gingen slapen.

Zaterdag 13/04

Op deze eerste dag van het weekend sliepen we weer wat langer dan door de week. Zeer belangrijk! Nadien at ik een ontbijtje op bed en postte ik mijn volgende blogpost (die ging over week 6...). Nadien kwam Younas ons helpen met het verbeteren van de taken van de leerlingen uit ons klasje. Op vrijdag maakten ze hun eigen weerkaart en -bericht. Robin en ik hadden besloten om alle teksten na te kijken en verbeterd terug te geven. Wat Een Werk! Maar we vonden het wel goed dat de leerlingen eens een verbeterde taak terug kregen, ook al stond die niet op punten.

Om iets na vier was het tijd om Yasmien op te pikken aan het vliegveld. We waren uitgenodigd om mee te braaien op de residentie dus we reden meteen door naar de winkel om vlees en dergelijke te kopen. Terug thuis maakten we mijn beroemde koude pasta en voegden we ons beneden op de koer bij de anderen. Het duurde alleen heel lang eer we aan het eten waren! Ook hadden we aan jarige vandaag: Lorianne. De andere groep blijkbaar dus ook... Op een gegeven moment gingen alle lichten uit. Ik dacht al dat het een grapje was en ging al bijna rechtstaan om ze weer aan te doen. Opeens kwamen er mensen al zingend binnen meteen grote taart met kaarsjes op. En wij wisten van niks... Super gênant dus want wij hadden voor Lorianne ook een taart gekocht, alleen stond die dus nog boven. Na het zingen zijn Robin en ik dus maar snel boven alles gaan klaarzetten voor Lorianne. We lieten haar naar boven komen en verwelkomden haar al zingend met onze taart. Daarna hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt.

Zondag 14/04

Zondag stond Robbeneiland op de planning. Om 11 uur vertrokken we met de boot. Sommigen onder ons hebben wel last van zeeziekte, maar ik normaal gezien niet. Ik moet wel toegeven dat het niet zo'n aangename trip was... De boot was erg gesloten waardoor ik me toch ook niet zo top voelde. Ik was toch blij wanneer we na een twintigtal minuten het vaste land weer bereikten.

We kregen een rondleiding door de gevangenis waar onder andere niemand minder dan Nelson Mandela 18 jaar gevangen zat. Onze gids was zelf een ex-politiek gevangene die een tijd op het eiland in gevangenschap had gezeten. Na de tour in de gevangenis, stapten we de bus op en reden we rond op het eiland met een andere gids. De uitleg die we kregen (zowel in de gevangenis al in de bus) was súper interessant! Het was echt leuk om alles te horen van iemand die er echt gevangen gezeten heeft. Hij wist ons heel wat interessante feiten te vertellen. De gevangenis is door de gevangenen zelf gebouwd. Niet alle gevangenen werden hetzelfde behandeld. Zwarten mochten bijvoorbeeld enkel een korte broek en T-shirt aandoen. Sokken en schoenen waren niet toegelaten. De anderen mochten een lange broek, T-shirt, trui, sokken en schenen aandoen. Ook hun eten was niet hetzelfde. Niet in hoeveelheid en ook niet in wat ze precies kregen. Ze zaten met 60 gevangenen in één celblok die geen ramen had. Bedden hadden ze in het begin ook niet. Ze sliepen dus op de grond op een kleine handdoek. Als het regende, waaide, ... kwam alles ook de cel binnen doordat er geen ramen waren. De gids liet ons ook de plek zien waar Nelson Mandela zijn boek verstopte. Ook zagen we Mandela's cel. Nét groot genoeg om in de gaan liggen...

Opmerkelijk aan de gids is de manier waarop hij sprak. Hij sprak heel luid en traag. Dat vonden we best vreemd in het begin... Het vreemde was dat wanneer hij met iemand persoonlijk aan het spreken was, dat hij dan wel gewoon sprak. Ik denk dus dat ze hem geleerd hebben van op die manier te praten voor een grote groep mensen. Bekijk zeker even de filmpjes, dan begrijp je vast wat ik bedoel.