Week 1 van de vakantie stond helemaal in het teken van de Garden Route of Tuinroute, een gebied langs de zuidkust van Zuid-Afrika. Samen met Justine, Elise en Chantal gingen we 5 dagen op roadtrip in het mooie Zuid-Afrika.
Maandag 18/03
Maandag ochtend begon met het verder inpakken van onze koffer. Na het ontbijt vertrokken we gepakt en gezakt naar Elise in Blouberg. Vandaag zou ze een tattoolaten zetten: een klein sterretje. We reden dus door naar een tatoeëerder in Kaapstad centrum. Het was een erg verzorgde en professionele zaak. Het zetten van de tattoo duurde echt maar een minuutje of twee. We waren dus heel snel weer buiten. Na de tattoo wandelden we nog even door Bo Kaap, een buurt in Kaapstad met allemaal in verschillende kleuren geschilderde huisjes. Nadien reden we door naar Jonie en Karen, twee Belgische meisjes die ook in Blouberg verblijven en daar stage lopen op een schooltje. Zij wonen niet op de campus van een universiteit zoals wij, maar hebben echt een eigen appartementje. Heel chic! Slaapkamers met dubbele bedden, een mooie keuken met eigen wasmachine, een tv, zetel, extra bed voor gasten, een alarmsysteem, zwembad en ga zo maar door. We namen er een frisse duik, zonden een beetje en speelden gezelschapsspelletjes met wat vers fruit.
Dan was het tijd om Chantal, een gemeenschappelijke vriendin van Justin en Elise, op te gaan halen aan de luchthaven. Zij kwam voor een tweetal weken op bezoek hier in Zuid-Afrika.
We dropten al onze spullen bij Elise, waar we de eerste nacht zouden blijven slapen, en reden dan door naar Bloubergstrand. We hadden mer Karen en Jonie afgesproken om allemaal samen iets te gaan eten in Jerry's Burger Bar, een gezellig restaurantje met een terras met uitzicht op de zee en de Tafelberg. Nu was er net load-shedding toen we wilden gaan eten... Dat wilde dus zeggen dat we veel dingen van de menukaart niet konden bestellen. Ook eigenlijk geen frietjes want die zouden niet echt bepaald warm zijn. We besloten uiteindelijk om er toch te bestellen. Warm waren ze inderdaad niet, maar de burgers waren wel super lekker en de bediening was top!
Na het eten hebben we nog spelletjesavond gehouden (in het donker) bij Karen en Jonie. Nadien reden we terug naar Elise. Daar boekten we via booking.com onze eerst slaapplaats voor de volgende dag op de Garden Route. Echt een aanrader om via die site gewoon een dag of twee van tevoren te boeken. Dan heb je vaak heel goedkoop een mooie slaapplek! Dat is dus wat we de komende dagen ook deden.
Dinsdag 19/03
Deze dag begon al meteen met een accident... Nadat Elise ons om 7 uur gewekt had, was het tijd voor het ontbijt. Opeens hoorden we Chantal brullen vanuit de douche. De draaiknop van de kraan was afgebroken en al het gloeiend hete water spoot er uit, recht op Chantal. We konden het water niet zelf stoppen dus Elise belde snel iemand die in de buurt was om de watertoevoer af te komen zetten. Chantal had zich dus wel erg bezeerd, maar gelukkig ging het na een tijdje afkoelen weer helemaal beter. Wel hadden we voor de rest van de ochtend geen stomend water meer...
Nadat iedereen zich had klaargemaakt, was het tijd om aan onze tocht te beginnen. Eerste stop: Mosselbaai (4u22min rijden). Op weg naar Mosselbaai, stopten we even bij de Pep om airtime te kopen want die vliegt er hier echt door doordat het internet op de campus bina niet werkt, al zeker niet op de gsm. Nadat onze mobiele data weer opgeladen was, reden we door naar het strand van Mosselbaai. Daar liepen we wat over het strand, aten we een hapje bij Delfino's en wandelden we naar een grot langs de zee. Mega mooi!
Na de wandeling reden we door naar onze eerste slaapplaats: The Georgian, een airbnb in het stadje George. WAUW! Wat waren we aangenaam verrast! Hoewel het er langs de buitenkant niet echt top uit zag, was de suite zelf echt súper mooi! Wat een goede start! We werden ook geweldig goed ontvangen door de eigenares. Een super lieve vrouw die alles tot in de puntjes in orde wou hebben voor ons. Ze had zelfs een hele doos vol met films waar we er zoveel mochten uit nemen als we wilden om 's avonds gezellig samen te kijken. Terwijl Chantal en ik ons even opfristen,gingen Justine en Elise een toertje lopen. Daarna was het tijd om eten te halen en dat lekker samen op te eten bij een film uit onze jeugd: 'Camp Rock'. Doordat we ons weer helemaal jong voelden, beslisten we om na die film 'High School Musical' ook nog op te zetten tot de stroom zou uitvallen. Wanneer dat gebeurde, skypten Chantal, Justine en ik nog even met mijn mama. Dat was ook weer een unieke ervaring zo in het donker. Na het gesprek was het dan weer tijd om te gaan slapen zodat we goed uitgerust aan de volgende dag zouden kunnen beginnen.
Woensdag 20/03
Woensdag ochtend werden we gewekt door mama Elise. Na een lekker ontbijtje, dat bestond uit rijstwafels met choco en druiven, reden we door naar Redberry Farm: een aardbeienboerderij. Op die boerderij hebben ze het grootste permanente hagendoolhof van het zuidelijk halfrond! Voor de 'De Mol' kijkers onder jullie: dit is hét doolhof met de struisvogels dat vorig seizoen te zien was op tv. Enkel waren er nu dus wel geen struisvogels meer natuurlijk. We verdeelden ons in twee teams: Justine en ik tegen Elise en Chantal. De bedoeling was niet om de uitgang te vinden, maar om de zeven verborgen aardbeistations te vinden (wat écht niet simpel was). Bij elk station, stond een bord met wat leuke weetjes over aardbeien en een stempel die je op je kaartje moest zetten. Als je alle stempels verzamelde plus de extra gouden aardbeistempel, dan kreeg je een kleine prijs. We gingen er dus helemaal voor! Na meer dan anderhalf uur zoeken, kwamen beide teams elkaar terug tegen en besloten we aan de volgende activiteit te beginnen: aardbeien plukken. Voor 20 rand, iets meer dan een euro, kon je zelf je aardbeien vers van het veld gaan plukken. Super leuk! Je mocht er natuurlijk niet zo veel plukken als je zelf wou. Voordat je het veld op ging, moest je eerst in het winkeltje een bakje koen. Na het plukken, moest het bakje gevuld met aardbeien door een luikje passen. Paste het niet? Dan moest je een paar aardbeien er uit halen. Aangezien aardbeien mijn absoluut favoriete fruit zijn, paste ik uiteraard mijn beste puzzelskills toe zodat ik echt zo veel mogelijk aardbeien in mijn potje kreeg. En ik kan zeggen: missie geslaagd! Ik had een behoorlijke voorraad prachtig rode en zoete aardbeien verzameld. Smullen!
Na de boerderij reden we door naar Victoria Bay. Daar was helaas niet veel te zien... Een klein strand met wat huisjes langs de weg, that's it. Er was voor de rest ook echt niets te doen of te zien. Het slechte weer deed deze plek ook wel geen goed moet ik zeggen. Door de grauwe lucht konden we niet genieten van het anders toch wel mooie plekje.
Na een kleine tussenstop in Wilderness om lunch te eten, reden we door naar onze volgende slaapplek in Knysna. Tijdens de rit moesten we goed opletten voor apen ('baboons') die de straat her en der opeens over staken. Eenmaal aangekomen, deden Elise en ik even een kort namiddagdutje terwijl Justine en Chantal enkele activiteiten en slaapplek zochten voor de volgende dagen. Nadat we alles besproken en gepland hadden, was het tijd voor het avondeten. Online vonden we een gezellig restaurantje genaamd 'The Olive Tree' op een vijf tal minuten van onze verblijfplaats. Helaas hadden we niet gereserveerd en konden we niet meer binnen... DUS moesten we op zoek naar iets anders. Uiteindelijk belandden we super per ongeluk in een chic en best wel duur (nu ja, voor in Afrika toch) Frans restaurant genaamd 'Le Maquis'. We waren dus totaal onvoorbereid op zo'n chique plek en zaten er dus als enigen in schortjes en T-shirten... Maar dat was geen probleem! De eigenaars en het personeel stelden ons meteen gerust en zeiden dat het prima was zo. Super vriendelijk! En wat hebben we daar goed gegeten! Van 20u tot 22u30 was er load-shedding wat er voor zorgde dat de lichten etc. in het restaurant uit gingen. We aten dus lekker gezellig bij kaarslicht. Na het eten kwam de kok ons nog even persoonlijk begroeten en gaf hij ons enkele tips over interessante dingen die we nog konden gaan doen. Een echte aanrader dus dit restaurant!
Na het eten keerden we terug naar Jembjo's (onze slaapplek) en was het tijd op de gaan slapen. We hadden één kamertje voor ons vieren samen.
Donderdag 21/03
's Ochtends gingen we in de gemeenschappelijke keuken ontbijten. Daar leerden we dus enkele nieuwe mensen kennen. Nu ja, leren kennen is veel gezegd. Eens vriendelijk lachen, goede morgen zeggen en vragen voor de pot confituur. Dat is zowat alles dat 's ochtends uit die mensen kwam. Gelukkig ben ik ook geen ochtendmens dus ik vond het prima zo, een lekker rustig ontbijtje. Nadat we onze auto weer volgeladen hadden met al onze spullen, reden we verder naar het Knysna Elephant Park. Zoals de naam al doet vermoeden is dat dus een olifantenpark. Daar zagen we aan de kassa opeens een bekend gezicht: een jongen, Charles, die we 's ochtends aan het ontbijt in onze lodge hadden 'leren kennen'. Hij herkende ons ook en kwam meteen wat zeggen. Hij bleef dan ook bij ons in het park. Super leuk. We kochten enkele emmertjes eten om te olifanten te voeren en gingen dan op pad. Met een shuttle werden we naar de olifanten gereden. Onderweg zagen we al enkele zebra's en Afrikaanse eenden. Dan mochten we van de shuttle afstappen en de olifanten gaan voeren. Wat een ervaring! Later werden we in kleinere groepjes ingedeeld die allemaal een gids en een olifant kregen. De regels werden even uitgelegd en dan mochten we een wandeling maken met de olifanten. Nu ja, eigenlijk maakten de olifanten een wandeling met ons want we moesten gaan en staan waar de olifanten heen wilden. De gids gaf ons wat uitleg als we vragen hadden en we trokken natuurlijk ook een hele hoop (en daarmee bedoel ik ook écht een hele hoop) foto's. Je kan enkelen daarvan hieronder even bewonderen...
Na het olifantenpark was het tijd om te gaan bungeejumpen. Voor Justine toch althans. We reden naar de Bloukrans Bridge: met 216m 's werelds hoogste bungeejump brug. Met een klein hartje waagde Justine de sprong. Helemaal gek als je het mij vraagt! Vlak vooor de sprong had ze tich best wel wat stress, maar nadien was ze super blij dat ze het gedaan had. "Een ervaring om nooit meer te vergeten."
Na het bungeejumpen gingen we door naar onze volgende slaapplek. Deze keer hadden we iets chiquer gekozen: het Fynbos Golf and Country Estate in Eersterivierstrand. We huurden dus voor een nacht een huisje in een golfresort. Tussen al die mannen van middelbare leeftijd voelden we ons daar toch wel een beetje 'out of place'. Dat gevoel ging echter toch wel snel over. Het huisje was super leuk! En het uitzicht vanop onze slaapkamer: WAUW! We bestelden nog wat om te eten in de 'club' van het resort (gewoon het restaurant dus) en aten dat gezellig buiten in het zonnetje op met een mooi uitzicht op de achtergrond. Na even gerust te hebben, gingen we nog even voor een avondzwemmetje en dan snel snel terug naar het huisje om te douchen aangezien om 21 uur de stroom weer zou uitvallen.
Vrijdag 22/03
Vannacht had ik niet goed geslapen. Ik denk dat ik wel elk uur op de klok heb zien passeren... 's Ochtends waren we ook vroeg wakker doordat er nog heel veel licht door de rolgordijnen kwam. Om 08u30 verlieten we Eersterivierstrand en reden we naar Big Tree: een hele grote boom. Echt veel meer valt er ook niet echt over te zeggen. Ik had verwacht dat het echt een gigantisch grote en brede boom zou zijn zoals in Avatar. Maar ja, misschien kijk ik wel gewoon te veel films... Het was er wel mooi hoor!
Na Big Tree reden we door naar Tsitsikamma National Park om er de Suspension Bridge (= hangbrug) te zien. Wat een mooi park! De wandeling in het park naar de brug duurde ongeveer een uur - anderhalf uur. We hebben enorm genoten van de mooie natuur daar! Echt een aanrader!
Nadat we even iets gedronken hadden in het park, begonnen we al aan onze terugrit. We waren ondertussen namelijk al 8 uur van huis verwijderd! Justine was onze enige chauffeur. Daarom besloten we om vandaag al ongeveer de helft van de terugrit te rijden zodat we niet alles in één keer zouden moeten doen de volgende dag. Donderdagavond zocht ik online voor een laatste slaapplek ongeveer halverwege op de terugweg. Ik vond een boerderij genaamd 'Olivewood Farm'. Dat leek me écht wel eens leuk! Ik stelde het dan ook meteen voor aan de anderen die vervolgens allemaal akkoord gingen. De weg naar de boerderij toe vinden was wel een hele opgave... Maar eenmaal aangekomen was het alle moeite méér dan waard! WAUW! Zó mooi dat het daar was! Zowel het huisje zelf als de hele omgeving! We stonden allemaal echt met onze mond vol tanden! Ook waren de gastvrouw en haar gezin super vriendelijk! Ze leidde ons meteen rond, had in ons huisje al versgebakken brood, verse boter, verse eieren en een fles wijn klaargezet en liet haar zoon buiten een kampvuur maken zodat we samen nog even gezellig samen konden genieten van een lekker glaasje wijn. Wat een TOP plek! Ook hadden we internet ÉN Netflix in het huisje. LUXE zeg! Nadien zetten we ons gezellig samen in de zetel met een glaasje rosé, wat tapas en een leuke film. Toen ik later de avond wilde gaan slapen was er echter wel een 'klein' probleempje: op het plafond, vlak boven Justine's bed in onze kamer, zat DE GROOTSTE SPIN DIE IK IN MIJN HELE LEVEN OOIT AL GEZIEN HEB!!! Zij die mij kennen weten dat ik een doodsangst heb voor spinnen dus dat was toch wel even schrikken... Ik slok even al mijn angst in en beheerste me om niet heel het kot bijeen te schreeuwen (Elise en Chantal sliepen namelijk al) (schouderklopje voor mezelf). Zo kalm als ik maar kon zijn op dat moment wandelde ik rustig terug de woonkamer in en vroeg ik Justine vriendelijk om even mee te komen. Zelfs zij was niet op haar gemak... De spin paste niet eens onder een schoen zo groot was ze. Geen van ons beide durfde dus iets doen. DUS besloten we om al onze spullen uit de kamer te verwijderen en op de zetel te slapen. 's Ochtends was de spin verdwenen...
Ah ja nog even vergeten: laat in de avond werden Justine en ik opgebeld door de meisjes van de residentie. Ze waren in paniek en onderweg naar de apotheek omdat er LUIZEN waren. Ze vertelden ons dat we ook maar even moesten checken of we er hadden. We belden allebei even onze mama's op (want die weten alles) en vroegen hen om raad. We checkten even elkaars haar, maar konden gelukkig niets vinden. Wat een avond!
Zaterdag 23/03
Deze ochtend startte met een ontbijtje buiten op het terras met een van de mooiste uitzichten die je je maar kan voorstellen. We namen dus ook uitgebreid onze tijd om te eten en van al het schoons in de omgeving te genieten. De gastvrouw kwam aankloppen en bracht ons verse melk voor bij het ontbijt. Kei lief! Na het eten ruimden we alles op, pakten we onze spullen voor de laatste keer en zetten we koers richting huis. Het was nog een drietal uur rijden.
Onderweg maakten we een kleine noodzakelijke tussenstop bij de McDonald's. Onze chauffeur had namelijk nood aan en pauze en wij hadden honger. Daarna reden we verder naar de residentie. Eenmaal daar gaven we Chantal een rondleiding, pakten we met pijn in het hart onze koffers weer uit en namen we even wat rust. 's Avonds hadden we afgesproken met de mensen uit Blouberg (Elise, Chantal, Karen en Jonie) om daar wat te gaan eten in een restaurant genaamd Doodles. Nadien dronken we elders nog een cocktail en gingen we weer naar huis. Voor de rest van de avond hebben we niet veel meer gedaan.
Zondag 24/03
's Ochtends ontmoetten Justine en ik het nieuwe Franse meisje, Lorianne, dat enkele dagen geleden aangekomen was. Ze verblijft bij Jade, Marie en Yasmien op het appartement en zal hier in het Food Technology Centre (zoals Younas) werken aan een project tot ergens in augustus. Om 08u15 vertrokken we richting Milnerton beach. We hadden ons namelijk ingeschreven om mee te doen aan de Plastic Free Oceans Beach Run. Je kon kiezen of je 3km, 7km of 15 km wou lopen. De bedoeling was dan dat je onderweg vuilnis dat op het strand lag opraapte en het mee terug bracht om in de vuilbak te gooien. Zo werden de stranden toch al weer wat meer opgeruimd. Een heel mooi initiatief vind ik. Bij terugkomst aan de finishlijn kregen we allemaal een medaille en iets om te drinken.
Na het lopen, reden we door naar de Oranjezicht Market. Een marktje met allemaal vers eten en drinken, een beetje vergelijkbaar met Old Biscuit Mill.
Na het marktje gingen we even langs bij een wasserette om de lakens en kleren van de anderen eens goed met warm water te laten wassen tegen de luizen. Nadien gingen we nog iets drinken in een cafeetje genaamd 'Yours Truly'. Daar nam ik een ijskoffie, iets waar ik al héél lang naar uit keek.
's Avonds maakten Robin en ik mijn bekende koude pasta terwijl Justine en Karen een spelletje gingen tennissen op de campus. Na het eten kwamen al onze vrienden vanop de residentie op bezoek en maakten we er nog een gezellige avond van met een hapje, drankje en de voetbalmatch van Genk op de achtergrond.
Zo dat waren ze dan. Mijn bezigheden en belevenissen tijdens de eerste, super toffe week vakantie hier in Zuid-Afrika. Tot een volgende post!
- Anouck